از شعارهای اسلامی پرهیز کنیم!

قیام ملت ایران بر علیه جمهوری اسلامی، جنبش و حرکتی ملی و مردمی و مدرن و مدنی است که افراد در مقام « شهروند» در این قیام شرکت جسته اند. هدف روشن این قیام کسب و اعادهء آزادی ها و حقوقی است که طی سه دهه حاکمیت جباران اسلامی به طور همه جانبه و در تمامی زمینه ها و عرصه های خصوصی و عمومی، در کلیه حوزه های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و ... مورد تعدی و تجاوز آخوندها و آیت الله ها قرار گرفته و از ایشان سلب گردیده است. آزادی و دموکراسی و سکولاریسم و حقوق و ارزش های مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر، هدف و خواست مشخص و نهایی ِ چنین قیامی است.
قیام ملت ایران هیچ نشان و رنگ و شکلی از هیچ دین و مذهب و ایدئولوژی و قوم و قبیله ای نداشته و جنبشی است عمیقاً لائیک و مدرن و انسانی که بیشتر از همه چیز اعتراض و بیزاری و انزجار خود را نسبت به شعارها و شعاعر مذهبی و ارتجاعی به نمایش گذاشته است. فریب مردم و انحرافِ جهت و جنبهء سمبلیک و نمادین قیام ملت ایران به سوی آیه ها و یاوه ها و مزخرفات اسلامی، کوشش مزورانهء اسلامباره های اصلاح طلب و ملی- مذهبی است که دچار بیماری ِ مزمن و بدخیم اسلامند.
شوربختانه همان توهمی که در انقلاب 57 باعث شد گروهی از روشنفکران گمان کنند که از خمینی و آخوندها پلی می سازند که با عبور از روی آن نظام شاهنشاهی را ساقط کرده و قدرت را بدست می گیرند، اکنون نیز موجب گشته برخی گمان کنند که با همراهی با میرحسین موسوی و کروبی و سایر اطلاح طلبان و با تن سپردن و همصدایی با شعارها و نمادهای اسلامی آنان، از این قبیله نیز عبور کرده و به سمت جامعه و نظامی مدرن و سکولار حرکت خواهند کرد. در صورتی که اگر از همین امروز فصل و فاصلهء روشن خود را از هر آنچه رنگ و بوی اسلامی دارد و از حامل های نمادین مذهبی آشکار نسازیم، در نهایت و سرانجام، اسلامخواهان با استحالهء قیام ملت ایران، نوعی اسلام لایت و لیبرال و استعمارپسند را که ساخته و پرداخته در اتاق های فکر در انگلستان و آمریکاست به جامعهء ایرانی حقنه خواهند نمود.

رنگ سبزی که سمبل جنبش مدنی و براندازانهء ملت ایران واقع شده، به خودی خود هیچ تفاوتی با مثلاً رنگ آبی و سرخ و زرد و بنفش و قهوه ای ندارد، بلکه اگر اجازه بدهیم که مذهبیون و اسلامگرایان آنرا مصادره کرده و به شیعه و شیعی گری و سید و سادات بازی و کلاً به عنوان نشانی مذهبی جلوه دهند، اشتباه محض است. رنگ سبز می تواند به ماه خرداد و فصل بهار اشاره داشته باشد که فصل سبزی و سبزینگی و حیات و زندگی طبیعت است. رنگ سبز یکی از سه رنگ پرچم ایران است. رنگ سبز نماد زایندگی و زایش و نوزایی است که با آغاز قیام ملت ایران در فصل بهار طبیعت، همسویی و همخوانی و همرنگی یافته است.

از سویی قیام ملت ایران بر ضد حکومت آیت الله ها، حرکت و خیزشی است که اهداف روشن خود را در جامعه ای غیردینی و لائیک تعریف می کند و جهت جدایی دین از دولت ( کف مطالباتش) می رزمد و به پیش می رود. در قیام ملت ایران هیچ جایی برای این بحث که الله اصغر است یا اکبر وجود ندارد. این خیزش به حسن و حسین هم ربطی ندارد. بنابر این فریاد الله اکبر که از طرف اصلاح طلبان و ملی- مذهبی های اسلامزده و دیگر آخوندها و اسلامفروشان نیرنگباز در دهان مردم گذاشته می شود، انحراف، دروغ و خبطی آشکار از مسیر حقیقی ِ قیام ملت ایران است.
فریاد الله اکبر، دمیدن در نفیر اهریمن است. الله اکبر شعار از گورگریختگانی است که بر تن انسان تازیانه می زنند. الله اکبر عربدهء جنایت کاران خونریز مسلمانی است که انسان را به جرم عشق در چاله دفن می کنند و سنگ بر سرش می کوبند. الله اکبر زوزهء توحش مسلمانانی است که با شمشیر و کارد و دشنه و قمه سر انسان را از تنش جدا می کنند و بر زمین می افکنند.

نکته ای دیگر شهید سازی و شهید بازی است. شهید واجد ارزشی صرفاً مذهبی و اسلامی است. جانباختگان راه آزادی و شرف انسانی و ملی را شهید خواندن، به مثابه افتادن در چالهء مذهب بوده و همزبانی با شیادان مذهبی است. شهید و شهادت ارزش هایی ارتجاعی و پیشامدرن و دغدغه هایی مذهبی و عقب مانده است. قیام ملت ایران ضروری است که خود را از فضاهای تنگ و مسموم به هوای آلودهء اسلامی خارج سازد. آیا از پس سی سال عربدء تهوع آور شهید- شهید، خسته و دلزده نیستیم؟

به همچنین است دعوت مردم به ادامهء اعتراضات و تجمع خود در مساجد و نماز جمعه که به روشنی در مغایرت با حرکتی مدنی است و تخطی از اهداف مدرن و سکولار جنبش ملت ایران بشمار می رود.
مسجد منبر اهریمن است. مسجد لانه دینکاران و اسلام فروشانی است که به کمین انسان و آزادی نشسته اند. به کمین زن نشسته اند. مسجد کنام درندگانی است که جهت قتل و کشتار آزاداندیشان و خردگرایان، مجلس شور و دسیسه و توطئه گرفته اند. مسجد انجمن مؤمنان و متدینان متجاوزی است که از انسان و آزادی و عشق نفرت دارند. مسجد مرکز توسعه و اشاعهء خرافه و بی خبری و ناآگاهی و تحمیق انسان هاست. مسجد بنای و بنیاد استحمار و تثبیت جهل و حاکمیت نظام بهره کشی انسان از انسان است. مسجد سنگر اهریمن در برابر زندگی، در برابر انسان و آزادی و شادی است. مسجد مکان تولید رعب و ارهاب و انذار و ترور و محل خشکاندن بنیاد خرد و اندیشهء آدمی و خشکاندن ریشهء زندگی است.

ورود ایرانیان به عصر خرد و دانش و عقلانیت و انسانگرایی و مدرنیته فرخنده باد!
siamakmehr@yahoo.com